Bevrijdingsdag

Het valt me onder de huidige omstandigheden zwaar om ook een slotwoordje te schrijven maar was dat toch al van plan dus moet het maar even.
De laatste etappedag jl. dinsdag was het opnieuw behoorlijk wat klimwerk. Het einde van die etappe was dan ook een bevrijding voor me dat 'het' er op zat.
Vanaf dat moment bevrijd te zijn van iedere dag de fiets op, de helm op, de wielerbroek aan, dezelfde boodschappen doen en praktisch elke dag klimmetje hier, klimmetje daar, klimmetje overal gaf me een heerlijk gevoel. Zelfs de afdalingen schonken lang niet altijd een lekker gevoel want ik wist dat er dan ook weer een klim kwam....
En wat te denken van de bevrijding voor dat ventje in mijn wielerbroek. Altijd maar in de buurt van het gedrocht dat zeemleer heet manifesteerde het zich vooral als gevoel en levenloos. Soms zelfs helemaal kwijt leek het wel. Dat merkte je dan vooral als ie, gelukkig nog maar, het signaal gaf uitgelaten te willen worden....
Dus de laatste etappedag was voor mij tevens bevrijdingsdag.
Ik vind het van mezelf een geweldige prestatie deze tocht volbracht te hebben. Alleen was ik in Noord Frankrijk al huiswarts gekeerd. Nee zo'n, lange, tocht gepakt en gezakt fietsen is niet mijn ding. Onderweg ben ik menig keertje jaloers geweest op wandelaars die we zagen gaan.
We hebben gelukkig fantastisch weer gehad, nauwelijks materiaalpech, veel mooie dingen gezien en volop genoten van onze eigen maar ook de Spaanse bourgondische inslag! Machiel en ik hebben het samen goed gehad en gedaan. Dit alles leidt er toe toch op een prettige tocht te kunnen terugzien maar een herhaling van zoiets dergelijks zit er niet in.
Ik ga nu heel graag naar huis.

Han










Buiten het fietsen om

Santiago -Machiel -

Dinsdagmiddag  28 september hebben we Santiago bereikt. Kennelijk hadden nogal wat mensen er een hard hoofd in dat ik de eindstreep zou halen....Een greep uit de voorspellingen .... heimwee, materiaalpech en op nummer 1 valpartijen of ongevallen. Kennelijk heb ik inmiddels naam gemaakt als brokkenpiloot.
Maar gelukkig is alles goed gegaan. Meer dan goed zelfs. Ik heb enorm genoten van de reis. Het landschap, de rust en natuur en niet te vergeten het eten en drinken!! Ook daar heb ik met volle terugen van kunnen genieten. Het ontdekken van het onbekende en het hebben van geen planning is me nog wel het beste bevallen!
Bedankt Han voor het reisgezelschap! Leo bedankt voor alle sms-sjes en het bijhouden van de site. Bedankt collegas voor het waarnemen van mijn taken. Bedankt Renate en Mirjam dat jullie ons hebben laten gaan en de boel thuis draaiende hebben gehouden. Verder ieder bedankt die ons gevolgd heeft en/of zo nu en dan wat heeft laten horen.
Het zit erop. De vakantie is te druk geweest om echt heimwee te krijgen, maar het is wel mooi geweest. Morgen dus naar huis, bijkletsen en het ritme weer oppakken . En wie weet nadenken over een volgende fietstocht en-of reis.

Ps Han maakt deze keer een apart berichtje.