We zijn weer in de lucht

Kennelijk zijn er mensen die vinden dat we te weining van ons laten horen. Is ook zo. Maar dat heeft zijn reden. We fietsen de hele dag, we hebben niet altijd gelegenheid tot internet, iedere keer aan het eind van de dag de persoonlijke verzorging en wasjes doen en ophangen. Dan begint voor ons de echte dag en ontspanning pas: het verzorgen van de innerlijke mens! En daar steken we veel tijd in mogen we wel stellen. En zo schiet er de berichtgeving aan het thuisfront veelal bij in. Je zou het een keuzeprobleem kunnen noemen maar voor ons is die keuze nooit moeilijk. ´Irst ete´ (en drinken) zeggen ze in Oosterhout maar op de Camino ook! ´Goed ete want drinken is ook duur´is een andere kreet. Nou we kunnen jullie zeggen dat zowel eten als drinken hier heel weinig kost dus doen wij er ons zeer te goed aan.
Inmiddels trasppen we al een paar dagen op zeer vlak terrein, hetgeen vooral Han erg goed bevalt. Kilometerslang alsmaar akkers en nog eens akkers. Natuurlijk schiet dat wel op maar is toch ook wel er saai en daardoor taai.
We zitten inmiddels in Leon, een goeie 350 kilometer van Santiago. Morgen of anders overmorgen is het weer gebeurd met het vlakke trajekt en moet er weer geklommen worden. Daar denken we nu niet aan en ook niet meer aan jullie, wij gaan nu naar het terras! Hola. Houdoe en por favor!

zo vroeg waren we nog nooit op.......

We staan aan de voet van de pyreneeën. Vanochtend werden we door de madame waar we sliepen het huis uit gezet (ze zei dat ze hoognodig weg moest). Niet dat het erg was; we hadden toch al niet de behoefte om hier nog veel langer te verblijven vanwege allemaal wel erg veel regels. Zo ging om tien uur de avondklok in en mochten we smorgens niet douchen. En er lag maar 1 deken op bed. Ja ja, het leven van een pelgrim, is zwaar. Vandaag gaan we de grote berg over! We zullen de komende tijd wel moeten terugschakelen met diverse klimmen in het vooruitzicht.
Houdoe, Han en Machiel

Bericht uit Royan

Franse leven went: du pain, du vin et du fromage. Het Franse toetsenbrod went minder snel of nooit. Morgen eerst naar de fietsenmaker voor twee nieuwe spqken. Gebroken; Morgen verder avec le bateau (klein half uurtje), Daarna koersen we verder langs de kust. Met veel soleil hopen we natuurlijk. Nu eerst eten en daarna een glaasje drinken.

't Wordt langzaam zwaarder

We zijn weer 3 dagen verder, vanuit Dongen maar weer een berichtje omdat de fietsers er niet aan toekomen (armoedige hotels zonder computerfaciliteiten). Het stadje Châtellerault, hoewel vroeger al onderdeel van de pelgrimsroute naar Santiago, beviel hen helemaal niet. Volgens Machiel was het net Oost-Europa: alle horeca gesloten en niets te zien of te doen. Dus vroeg naar bed om de volgende ochtend vroeg te kunnen vertrekken.
Door een slechte nacht werd de dag erna ook nog een "offday", regen, wind en behoorlijk moeten klimmen. Flink moe kwamen ze in het bed& breakfast adres in het dorpje Lezay aan.
Vandaag hebben ze, net als wij, volle bak regen gehad. Pas bij aankomst in de volgende overnachtingsplaats, St.-Jean-d'Angély, klaarde de lucht op. En toen echt toe aan een warm bad....

Van kasteel naar budget hotel

Vanuit SMS-jes heb ik, Mirjam, weer wat nieuws over de heren. Op 3 september zijn ze in Fréteval aangekomen (een dorpje met 897 inwoners) en hebben daar in een prachtig kasteel overnacht ( kijk maar eens op http://www.chateauderocheux.com/). Ze waren bijna de enige gasten, dus praktisch kasteelheer.
Maar helaas de tocht moest vandaag weer verder en ze zijn nu in Tours aangekomen (137.000 inwoners, Midden-Frankrijk aan de Loire). Deze keer overnachting in een budget hotel, armoe vergeleken met de dag ervoor...

Bericht uit Chartres

We zijn nu een week onderweg. Eerste dag zoals je op de foto kunt zien enorm veel regen gehad waardoor we de eerste stop in Dorst hebben moeten maken, en niet vanwege de dorst. Later werd het weer overigens beter. Afgelopen dagen beaucoup de soleil en af en toe ook teveel Ricard. Maar alles onder controle!
Vandaag in Chartres aangekomen. Een geweldige stad waar we de tijd voor hebben genomen om nog wat te zien. Morgen fietsen we weer verder met de bedoeling om over twee dagen in Tours aan te komen. Het fietsen wordt langzaam zwaarder vanwege de bergen. Tot nu toe is het allemaal zonder zadelpijn gegaan. Wordt vervolgd. Houdoe. 

't Is een gat en het blijft een gat

Net heb ik (Mirjam) even met Machiel gebeld. Dat internetten gaat voorlopig niet lukken. Ze komen steeds door hele kleine plaatsjes en ze mogen al blij zijn dat ze daar een winkel zien, laat staan een internetcafé. Ook nu zijn ze in een klein plaatsje of zoals Han zegt "'t is een gat en het blijft een gat". Ze zijn in Bourdonné, zo'n 40 km voor de stad Chartres. Ze overnachten nu in een "chambre" (bed en breakfast), maar het zoeken naar overnachtingsplaatsen is niet altijd eenvoudig. Gisteren hebben ze bij iemand in huis geslapen na een tip van een café eigenaar en dat was heel bijzonder. Het fietsen gaat prima, ze halen iedere dag het streefaantal van 75 tot 80 km. Ze hebben er nu dus al  zo'n 550 km op zitten.

De eerste dagen

Namens Machiel en Han zet ik (Mirjam) er maar een eerste berichtje op. De 2 heren zijn druk aan het fietsen en waarschijnlijk nog geen computer tegengekomen. En zo blijft de blog die Leo voor ze heeft gemaakt wel heel leeg.
Even de plaatsen waar ze tot nu toe hebben overnacht: 26-8 Duffel (Belgische provincie Antwerpen), 27-8 Viane (Oost-Vlaanderen), 28-8 Somain (Franse Noorderdepartement), 29-8 St. Quentin (streek Picardië), 30-8 Compiègne (80 km Noordoosten van Parijs), 31-8 Meru (nog steeds Picardië).
Gelukkig hebben ze weinig regen gehad, wel veel wind. Alles gaat goed en volgens mij bezoeken ze heel wat terrassen.